(Il poeta dialettale parmigiano Fausto Bertozzi)
(foto di Cristina Cabassa)
“La rozäda äd San Zvan”
Mama, di su có éla la rozäda?
L’é sól al me ragàs, una cridäda
che in cél a fa tant volti la Madònna.
Mo có gh’ arala, dimm, sta povra
dònna?
L’à n’ gh’arè njént, s’a n’ fuss che
d’ogni tant,
in-t-al guardär chì zo tra ‘n Ang’l e
‘n Sant,
basta ch’la vèdda un atim tant dolór
ch’ a gh’ vén da pjanzor da strasär’s
al cór.
E il lägormi ch’i cascon dapartutt,
indò gh’é bél, mo spèss indò gh’ é sutt,
i fnìsson po in-t-la sabja e in méza
al mär.
Pensa: ‘na gossa la fa dóls l’mär!
Bén, ‘l sät che a Pärma j én acsì
bendètti
ch’ j àn fat gnir su il pjantén’ni
dilj arbètti?
E al diz un di un pramzàn pjén ‘d
sentimént:
-Se mi dovriss dal lat e dal formént
a gh’ podrè fär un bél portagiojél-
Po al gh’à miss l’acua…al fógh, ch’
l’é so fradél,
e dop ‘na prova, sät có l’à inventè?
Mo njénta… la ricéta di tordè!
Dal libro “SCARFULLI” di Fausto Bertozzi.
Nessun commento:
Posta un commento